TPE

تصور می­شود هنر آمیزه­سازی پلاستیک­ها رو به پیشرفت می­باشد. محصول آمیزه­سازی دو یا چند بسپار معمولاً بسپاری دیگر با خواص جدید می­باشد که این خواص را از هر یک از بسپارهای اولیه به تنهایی نمی­توان بدست آورد. پیشرفت علمی و صنعتی در آمیزه­سازی بسپارها بسیار شگفت­آور بوده و راهی سریع­تر و اقتصادی­تر نسبت به طراحی و توسعه بسپارهای جدید می­باشد. فناوری­های جدید بهبود بخشیدن خواص و عملکرد بسپار را امکان­پذیر می­کنند. تعداد قابل توجهی از آمیزه­های بسپاری در صنعت در دسترس قرار گرفته­اند و تلاش برای ساختن مواد جدید با خواص شیمیایی یا مکانیکی بهتر هم­چنان ادامه دارد. به علاوه می­توان اصلاح عواملی مانند فرآیندپذیری، ماندگاری و قیمت را از طریق آمیزه­سازی بسپارها بدست آورد، هم­چنین آمیزه­سازی، بسته به شرایطی که لازم داریم، موادی با خواص خارق­العاده از لحاظ مکانیکی، حرارتی، شیمیایی و  ریخت­شناختی را ارائه می­دهد.

معرفی گرمانرم­های کشایند (TPEs) در اواخر سال ۱۹۵۰ یکی از مهم­ترین پیشرفت­هایی بود که در زمینه دانش و فناوری بسپارها ارائه شد. گرمانرم­های کشایند به نسبت یک دسته جدیدی از مواد هستند که آمیزه­ای از یک لاستیک و یک پلاستیک گرمانرم هستند. این مواد خواص فیزیکی لاستیک­ها را مانند خواص کشسانی در دمای اتاق و دمای محیط کار و همچنین فرآیندپذیری عالی گرمانرم­ها در دماهای بالا را دارند. گرمانرم­های کشایند را می­توان قالب­گیری کرد، این موضوع موجب فرآیندپذیری مناسب و مزیت اقتصادی آنها می­شود. علاوه بر این می­توان این آمیزه­ها را به روش­هایی تغییر داد و چندسازه­هایی از آنها را آماده کرد که قابل بازیافت کردن باشند.

گرمانرم­های کشایند را در سه گروه دسته­بندی می کنند:

۱) همبسپار دسته­ای یا شاخه­ای، همبسپار با زنجیره­هایی سخت یا نرم. همبسپارهای دسته­ای استایرن مانند استایرن- بوتادی­ان- استایرن (SBS) ، استایرن-ایزوپرن-استایرن(SIS)  ، استایرن-اتیلن-بوتادی­ان-استایرن(SEBS)  و گرمانرم­های کشایندی بر پایه پلی­استر به این خانواده تعلق دارند.

۲) گرمانرم­های کشایند و تک­پارهای یونی که در شبکه خودشان به دلیل وجود یون­ها (کربوکسیلیک یا سولفونیک اسید) گره خوردگی­هایی با زنجیره­های بسپار غیرقطبی به وجود می­آید.

۳) گرمانرم­های کشایندی که از آمیزه سازی فیزیکی یک لاستیک با یک گرمانرم آماده می­شوند. این گرمانرم­های کشایند به دو دسته طبقه­بندی می­شوند. (الف) گرمانرم­های کشایند الفینی (TPO)  (ب) گرمانرم­های کشایند شبکه­ای شده(TPV). فاز لاستیک در TPOها غیرشبکه­ای است و گرمانرم استفاده شده در آمیزه یک پلی­الفین مانند پلی­اتیلن یا پلی­پروپیلن است. در TPVها فاز لاستیک به صورت پویا شبکه­ای می­شود.