شیرابه خارج شده از درخت معمولاً بین ۳۰ تا ۳۵ درصد مواد لاستیکی در خود دارد. ۶۵ تا ۷۰ درصد باقی مانده آن سرمی است که اساساً از آب تشکیل شده است و حمل و نقل آن به کارخانههای مصرف کننده در سایر نقاط جهان مقرون به صرفه نیست. بنابراین با استفاده از فرآیند گریزانش، شیرابه حاوی ۶۰% لاستیک و پسچرخ شیرابه آن جدا میشود. هزینه این فرآیند بسیار کمتر از اضافه هزینهای است که باید برای حمل شیرابه با ۳۰ درصد مواد لاستیکی پرداخت میشد. برای پایدار نگهداشتن شیرابه و جلوگیری از انعقاد آن در مسیر انتقال به کارخانه، به آن آمونیاک اضافه میکنند.
بر اساس میزان آمونیاک اضافه شده به محصول نهایی، شیرابه به ۲ نوع گونه مختلف تقسیم میگردد:
۱٫ High Ammonia preserved concentrated Latex (بین ۶/۰ تا ۷/۰ درصد NH3)
۲٫ Low Ammonia preserved concentrated Latex (بین ۲/۰ تا ۳/۰ درصد NH3 به همراه تترامتیل تیورام دیسولفید TMTD)
آمونیاک با افزایش PH شیرابه و جلوگیری از انعقاد لاستیک طبیعی باعث پایداری آن میشود.